Minimale en maximale dichtheid

De relatieve dichtheid wordt bepaald door de in-situ dichtheid (bepaald tijdens een sondering) te vergelijken met de meest losse pakking van een gedroogd grondmonster in combinatie met de dichts mogelijke pakking. De relatieve dichtheid (D_r) wordt uitgedrukt in percentages. Er wordt gebruik gemaakt van de correlaties tussen de relatieve dichtheid bij een bepaalde grondspanning in het terrein met de sondeerweerstand.

Er zijn meerdere methoden om de minimale en maximale dichtheid van grond te bepalen, afhankelijk de compositie van het materiaal, het percentage fijne fractie en de beschikbare hoeveelheid monstermateriaal.

Voor het bepalen van de minimale dichtheid wordt gebruikt gemaakt van onze eigen methode. Daarbij wordt het droge zand los gestort in een maatcilinder tot een volume van 500ml is bepaald. De hoeveelheid materiaal die nodig was om dat volume te behalen wordt vervolgens gewogen en kan de minimale dichtheid worden berekend.

Voor het bepalen van de maximale dichtheid wordt de vibratietafel of de “schlaggabel” gebruikt. De keuze van de proef is afhankelijk van het percentage fijne fractie in het materiaal; monsters met maximaal twee procent kleideeltjes kunnen met beide methodes worden onderzocht, terwijl monsters met maximaal vijftien procent kleideeltjes alleen met behulp van de vibratietafel worden onderzocht.